Zoals de naam al aangeeft, betreft het hier een qua decoratie en vervaardiging volledig nieuw product. Volgens een door H. W. Mauser ontwikkelde techniek wordt de donkerbakkende klei eerst voorzien van een witte engobe-laag. Hierop wordt de beschildering aangebracht, waarna het geheel wordt voorzien van een doorzichtige glazuurlaag. De decoraties zijn ontworpen door Leon Senf, die zich daarvoor heeft laten inspireren door de motieven van het Perzisch aardewerk uit de 12e en 13e eeuw. Begin 1910 zijn de kleuren blauw, groen en rood (Oud-Perzisch). Aan het eind van dat jaar worden tevens metaalglans decoraties (Nieuw Delfts luster) en tweekleurige decoraties, voornamelijk blauw en turquoise, ingevoerd. Begin 1911 volgt het Nieuw Delfts groen, het zgn. Nieuw-Perzisch, waarbij op de engobe-laag een abstracte versiering in zwart wordt geschilderd waarna het geheel wordt overtrokken met een diepgroen gekleurde, ondoorzichtige glazuurlaag. De productie van Nieuw Delfts wordt omstreeks 1936 noodgedwongen gestaakt, omdat door de dreiging van de Tweede Wereldoorlog de vereiste grondstoffen niet langer beschikbaar zijn. Ook in de bouwkeramiek werd deze kleurrijke techniek toegepast zoals in de lambrisering in het Vredespaleis. Voorbeelden van al deze stukken zijn te bewonderen in Royal Delft Museum.
